topbella

*ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΜΠΙΟΥΤΙ...!!!20*


<<Στο τέλος όλα θα πάνε καλά... Εάν δεν πάνε καλά, δεν είναι το τέλος...!!!>>


-Σκέψου το Τίνα, γκούχου, γκούχου,γκούχου! Εσύ με έκανες έτσι, τώρα θα υποστείς και τις συνέπειες!

-Εεεεεεεεε..... Ναι!!!! Δέχομαι!!!

Ο Άρης σηκώθηκε όρθιος, την πήρε μια αγκαλιά και τη στριφογύρισε γύρω γύρω. Ο κόσμος άρχισε να χειροκροτεί, και μαζί και εγώ, που όμως ταυτόχρονα ένιωθα πολύ μπερδεμένη...

-Τίνα, είσαι σίγουρη; Τι έκανες; τη ρώτησα όταν βρήκα την ευκαιρία λίγο πριν διαλυθεί το πάρτι.

-Τι εννοείς;

-Τι έκανες; Είπες να στην πρόταση γάμου του Πάρη;

-όχι... Είπα ναι στην πρόταση γάμου του Άρη!

-Ναι... Τέλος πάντων... Και;
Πως σου ήρθε;

-Δεν ξέρω... Μπορεί και να είναι λάθος... Όμως όλα αυτά που περιέγραψε, εγώ τα θέλω στη ζωή μου... Και μου παρουσιάστηκε μια ευκαιρία... Γιατί να την πετάξω;

-Με τον πρώην γκέι φίλο μου, που χτύπησες στο κεφάλι, και έχει αμνησία; Και αν θυμηθεί;

-Και εάν δε θυμηθεί;

-Την κολοκυθιά θα παίξουμε; Εσύ μια ζωή με συμβούλευες, να σκέφτομαι λογικά και τώρα ΄κάνεις τη μεγαλύτερα τρέλα που έχει κάνει ποτέ άνθρωπος...

-Ναι αλλά η ζωή θέλει λίγη τρέλα... Και εάν είναι λάθος, θα είναι δικό μου λάθος, οπότε δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Θα μπορούσες απλά να χαρείς. Πρέπει να φύγουμε τώρα... είπε και νευριασμένη πήγε στο δωμάτιο να πάρει το παλτό της.

Ο Άρης με πλησίασε.

-Λοιπόν Μπιούτι μου, αύριο το απόγευμα θέλω να έρθεις στο μαγαζί, να το δεις και να μου πεις τη γνώμη σου. Και όπως σου είπα σε χρειάζομαι για τις δημόσιες σχέσεις του μαγαζιού, να δεις το χώρο, το προσωπικό, τα πάντα!Γκούχου, γκούχου, γκούχου!

-Ναι Άρη μου, θα έρθω...

-Και όπως φαντάζεσαι εσύ θα είσαι η κουμπάρα μας! Είσαι η μόνη μας φίλη... Καληνύχτα!

Φιληθήκαμε και έφυγαν. Η Τίνα ήταν ακόμη λίγο ψυχρή με μένα. όμως πιστεύω να της περάσει...

Μόλις έφυγαν και οι τελευταίοι καλεσμένοι, είχε σχεδόν ξημερώσει. Όμως δε νύσταζα ούτε στο ελάχιστο... Και να νύσταζα βέβαια δε θα δούλευα αύριο οπότε κανένα πρόβλημα!

Είναι δυνατόν να αλλάζουν τα πράγματα τόσο εύκολα; Από τη μια στιγμή στην άλλη; Και εσύ τι πρέπει να κάνεις; Να δεχτείς αυτές τις αλλαγές, όσο τρελές και αν είναι; Ή να συνεχίσεις τη ζωή σου όπως την ξέρεις; Χωρίς αλλαγές, με ασφάλεια και σιγουριά;

Για ποιο σκοπό είναι η ζωή; Για να ζούμε μια ομαλή και ήσυχη καθημερινότητα ή για να ζούμε μια περιπετειώδη ζωή με ανατροπές;

Φφφφ... Αναστέναξα, και βγήκα στο μπαλκόνι. Ο ήλιος είχε αρχίσει να σκάει μύτη. Μόλις βγήκε για τα καλά μπήκα μέσα. Πήγα στο δωμάτιο μου, και έβαλα τις πιτζάμες μου.

Αμέσως μετά προσπάθησα να ξαπλώσω αλλά μάταια. Δεν είχα καμία όρεξη... Κάτι με τράβαγε και δεν ήξερα τι. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και έκανα γύρες στο σαλόνι, μέχρι που το μάτι μου άνοιξε και καρφώθηκε στον υπολογιστή.

Τον άνοιξα με μεγαλύτερη αγωνία, και επιβεβαιώθηκα... Εδώ και καιρό είναι οφλαιν...Η αλήθεια είναι πως μιλάγαμε στην αρχή κάθε μέρα, μετά αραίωσε αυτός, αραίωσα εγώ, και τώρα μονίμως εκτός... Εκτός από τα σκάιπ, εκτός και από τη ζωή μου...

........

Ντριιιιιννννν

Πετάχτηκα όρθια. Τι έγινε; Που είμαι;

Κοίταξα γύρω μου... Με είχε πάρει ο ύπνος στον υπολογιστή...

Κάπου μέσα στο δωμάτιο πρέπει να χτυπάει το τηλέφωνο μου...

Αχ, τώρα θυμήθηκα... Πρέπει να πάω από το μαγαζί....

...........

-Συγγνώμη που άργησα, είπα λαχανιασμένη μην πιστεύοντας στα μάτια μου με αυτό που αντίκριζα!

-Σου αρέσει ε;

Κούνησα το κεφάλι καταφατικά!

Οι τοίχοι είχαν βαφτεί άσπροι, και πολυτελείς πολυέλαιοι ανέβαιναν στα ταβάνια. Στην είσοδο του μαγαζιού είχε στρωθεί ένα κόκκινο χαλί και οι εργάτες έβαζαν τα τραπέζια.

-Λοιπόν Μπιούτι, ξέρω τι σκέφτεσαι! Πως ανοίγω κάτι τέτοιο με όλη αυτήν την κρίση που υπάρχει! Εδώ σε θέλω! 

-Φαντάζομαι ο κόσμος που θα έρχεται εδώ δε θα έχει τέτοια προβλήματα...

-Κάνεις λάθος! Θα κάνω τη μεγάλη ανατροπή! Θα δημιουργήσω το πιο υπερπολυτελές μαγαζί, με τα πιο οικονομικά φαγητά! Όπως λέει και το όνομά του <<Be a star>>. Νομίζω θα κάνουμε θραύση! Θέλω όποιος μπαίνει εδώ να νιώθει σα βασιλιάς! Να ξεχνάει τα προβλήματα του, και να νιώθει ξεχωριστός! 

-Ναι αλλά πως θα βγαίνεις εάν έχεις χαμηλές τιμές; Ήδη μόνο η διακόσμηση φαίνεται πολύ ακριβή!

-Ναι αλλά κληρονόμησα μια περιουσία , πολύ μεγάλη, και απότι έμαθα και η οικογένεια μου είναι αρκετά ευκατάστατη! Χάρηκαν πολύ για το νέο μου εγχείρημα, και εξάλλου δε με πειράζει να αποτύχω! Θα κάνω κάτι άλλο!

Κάτι τέτοια λένε όσοι έχουν λεφτά, και τους μισώ!

-Λοιπόν, οι σερβιτόροι και οι σερβιτόρες θα είναι ντυμένοι με τα καλύτερα, έχω κάνει ειδική παραγγελία τα κοστούμια τους, ενώ ο σεφ, ο οποίος έρχεται απέξω έχει ετοιμάσει ένα ειδικό μενού, όπου τα απλά πιάτα που θα σερβίρουμε θα έχουν μια δόση πολυτέλειας! Και φυσικά οι μερίδες θα είναι μερίδες, και όχι δείγματα! Και τίποτα δε θα κάνει πάνω από δέκα ευρώ. Τι λες;

-Ακούγεται ιδανικό! Η αλήθεια είναι πως είμαστε κοντά στο μετρό, οπότε και ο κόσμος θα μπορεί να έρχεται, και εάν οι τιμές είναι χαμηλές τότε πιστεύω θα κάνεις θραύση!

-Το ήξερα ότι θα τα κατάφερνα! Σου είπα μετά το ατύχημα ξύπνησε ο κανονικός μου εαυτός!

.........

Και που λες ημερολόγιο μου δε ξέρω πως να ευχαριστήσω τον Άρη! Τα εγκαίνια είναι σήμερα το βράδυ, και μας έκανε δώρο πολύ ωραία φορέματα! Καλά στην Τίνα που θα γίνει γυναίκα του, αλλά και σε μένα; Να μη μιλήσω για το μισθό μου, που αγγίζει τα όρια της επιστημονικής φαντασίας! Και φυσικά πόσα σεμινάρια δημοσίων σχέσεων! Τελικά αυτός ο κλάδος μου ταιριάζει περισσότερο!

Νομίζω πως τώρα όλα καλά πηγαίνουν στη ζωή μου. Ίσως να είμαι γυναίκα καριέρας και να μην το γνώριζα. Νιώθω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και τη δουλειά μου πραγματικά τη λατρεύω! Νιώθω γεμάτη, κάτι που πριν δεν το ένιωθα... 

Όσο για τα παιδιά, την άλλη εβδομάδα είναι ο γάμος τους! Είναι πολύ ευτυχισμένοι, και ενώ χαίρομαι, ταυτόχρονα φοβάμαι μήπως ο Άρης γίνει Πάρης.Οι γιατροί είπαν πως τίποτα δεν είναι σίγουρο. Μπορεί να μείνει έτσι για πάντα, μπορεί να επανέλθει ανά πάσα στιγμή  Όμως όπως είπε και η Τίνα εάν γίνει κάτι τέτοιο, υπάρχει πάντα ένα ξύλινο αντικείμενο στο κομοδίνο της για να επαναφέρει την τάξη!

Σε αφήνω τώρα ημερολόγιο μου γιατί πρέπει να πάω στα εγκάινια!

.....

Φωτογράφοι, περιοδικά , κανάλια εφημερίδες, και πλήθος κόσμου ήταν εκεί!

Είχα κάνει πολύ καλή δουλειά!

Το μαγαζί ήταν μες στη χλίδα, και μόνο ο Γκάτσμπι έλειπε να συμπληρώσει το σκηνικό!

Ο κόσμος περνούσε πολύ καλά και όλοι έδειχναν να ευχαριστιούνται το φαγητό!

-Μπιούτι, επιτέλους ήρθες! Μα για να σε δω... Ααααα μια κούκλα, είπε ο Άρης και με φίλησε!

-Η αλήθεια είναι πως μου διάλεξες πολύ ωραίο φόρεμα! Καμία σχέση με αυτό που είχαμε πάρει την τελευταία φορά που είχαμε πάει για ψώνια!

-Μμμμ... Δε θυμάμαι... είπε και χαμήλωσε το κεφάλι...

-Καλύτερα, χαχα! Που είναι η Τίνα;

-Στο τραπέζι! Τρώει... Τα πάντα...

-Αλήθεια; Τόσο ωραία είναι τα φαγητά;

-Και ωραία να μην ήτανε πάλι θα τα έτρωγε όλα!

-Τι εννοείς; Αυτό που κατάλαβα;

-Ναι! Μόνο σε σένα το λέμε, γιατί θα το ανακοινώσουμε επίσημα στο γάμο μας! Περιμένουμε παιδί!

-Μα... Πότε προλάβατε; Σε μια εβδομάδα; Δε γίνονται αυτά τα πράγματα!

-Μερικές φορές γίνονται!

Πήγα στο τραπέζι, και αγκάλιασα τη φίλη μου. 

-Το έμαθες; Μπορείς να το πιστέψεις; με ρώτησε η Τίνα και άρχισε να κλαίει.

Κοίταξα τον Άρη.

-Προβλέπονται δύσκολοι οι επόμενοι εννιά μήνες! Με το παραμικρό κλαίει!

-Χαίρομαι πολύ για σένα Τίνα μου. Αλήθεια. Ακόμη και αν στην αρχή δεν το πίστευα... Όμως σε βλέπω τόσο χαρούμενη και νιώθω χαζή που αμφισβήτησα την επιλογή σου!

Με αγκάλιασε, και αρχίσαμε και οι δύο να κλαίμε!

-Πάω στο μπάνιο να φτιάξω λίγο το μακιγιάζ μου!

Κατέβηκα τις σκάλες και το μπάνιο ήταν και αυτό εξίσου όμορφο. Οι καθρέφτες είχαν γύρω γύρω σκαλιστά ανάγλυφα σχέδια, και ένα κόκκινο ανάκλιντρο ήταν δίπλα από την πόρτα. 

Διόρθωσα το αι λάινερ που είχε τρέξει, και ευτυχώς τα χείλη μου ήταν μια χαρά. Αυτό το λιπ στέιν της σεφορά δε φεύγει με τίποτα!

Το φόρεμα που φορούσα ήταν πραγματικά πολύ όμορφο. Μακρύ, σε ένα σμαραγδί χρώμα , και όλη η πλάτη έξω. Ούτε που μπορώ να φανταστώ πόσο μπορεί να έκανε... Το θέμα είναι ότι με κάνει να νιώθω όμορφη, οπότε αυτό μετράει!

Ανέβηκα τις σκάλες και με βρήκε ο Άρης.

-Δοκίμασες το φαγητό;

-Όχι ακόμα... Δεν πρόλαβα...

-Δεν πειράζει! Έλα να σου γνωρίσω τον σεφ. Αλλά μην του πεις ότι δεν έφαγες, γκούχου, γκούχου, γκούχου!

-Εντάξει θα πω ότι ήταν όλα φανταστικά!

-Είναι νέος , όμως η δουλειά του είναι πολύ καλή. Ήμουν πού αυστηρός στην επιλογή του, και έψαξα ανάμεσα σε περίπου εξακόσια άτομα παγκοσμίως.

-Μα πότε πρόλαβες;

-Όταν θέλεις προλαβαίνεις. Έλα!

Μπήκαμε στην κουζίνα. Ήταν πολύ καθαρή, και πολύ μεγάλη. Δε μπορώ να πιστέψω ότι αυτό το μαγαζί ήταν σεξ σοπ.

Ο Άρης πήγε πίσω από την κουζίνα.

-Μόλις τελειώσεις θέλω να σου γνωρίσω την καλύτερη μου φίλη, αλλά και υπεύθυνη για τις δημόσιες σχέσεις.

Ήρθε πάλι πίσω. 

-Τι σκέφτεσαι;

-Την αλλαγή που έκανες! Είμαι πολύ περήφανη για σένα!

Ντριιιινννννν.....

-Ωχ, συγγνώμη... Το τηλέφωνό μου. Επιστρέφω... είπε και βγήκε από την κουζίνα.

Κοντοστάθηκα στον τοίχο. Πραγματικά απίστευτη η αλλαγή...

-Λοιπόν κύριε Άρη τελείωσα, είπε ο σεφ μόλις βγήκε από τον πάγκο του.

Σήκωσα το βλέμμα μου, και άπλωσα το χέρι μου.

Το στόμα μου έμεινε ανοιχτό, μην μπορώντας να αρθρώσω όχι λέξη, ούτε κραυγή.

Το Τεκνό...

-Μπιούτι; Εσύ είσαι;

-Πως το κάνεις αυτό; Να εμφανίζεσαι πάντα έτσι ξαφνικά στη ζωή μου; 

-Δεν το κάνω επίτηδες...Ουαόυ....... Είσαι πολύ όμορφη....

-Πότε ήρθες;

-Προχθές. Ξέρω έπρεπε να σου το πω. Όμως δεν το έκανα.Δεν ήταν σίγουρο ότι θα πάρω τη δουλειά, και δεν ήθελα να έρθω πάλι στη ζωή σου για να φύγω...

-Και με τη Γαλλία; Τι γίνεται;

-Το αφεντικό μου κανόνισε να παρακολουθώ όλα τα μαθήματα εξ'αποστάσεως, και να πηγαίνω μόνο για τις εξετάσεις...Με τα έξοδα δικά του φυσικά.

Γέλασα... Ο Άρης πάντα θα είναι Πάρης για μένα!

-Επέστρεψα, γκούχου, γκούχου, γκούχου. Γνωριστήκατε;

Κουνήσαμε αμήχανα το κεφάλι. 

-Ωραία. Θα έρθεις Μπιούτι έξω; Ήρθε η ώρα να δοκιμάσεις τα πιάτα του σεφ μας!

-Κύριε Άρη, θα μπορούσε να μείνει εδώ; Θα ήθελε να της δείξω πως φτιάχνεται η σπεσιαλιτέ, και αφού είναι τόσο καλή σας φίλη δεν έχω πρόβλημα να αποκαλύψω τα μυστικά μου!

-Φυσικά! Μην ξεχάσεις να δοκιμάσεις κιόλας! είπε και έφυγε κλείνοντας την πόρτα.

-Θέλω να μου δείξεις τη σπεσιαλιτέ ε;

-Γιατί μου κρατάς κακία; Θέλω να μιλήσουμε μόνο.

-Δε σου κρατάω καμία κακία...

-Ναι αλλά τα λόγια σου δεν το δείχνουν.

Αλήθεια λέει... Μα γιατί όμως; 

-Συγγνώμη... Απλώς είναι που μου έλειψες... Είναι που μου λείπεις... Και δεν είσαι εδώ...

-Εδώ είμαι, είπε και με έπιασε από τα χέρια.

Άρχισα να κλαίω.

-Τώρα... Όταν όμως σε χρειαζόμουν που ήσουν;

-Γιατί για μένα νομίζεις πως ήταν εύκολο; Που ήμουν μόνος σε μια ξένη χώρα; Που μου έλειπες κάθε ώρα και λεπτό; Ένιωθα τύψεις που έφυγα και σε άφησα έτσι.Δεν το ήθελα... 

Αυτή τη φορά έκανα εγώ την πρώτη κίνηση και τον φίλησα. Τίποτα δεν είχε αλλάξει , ή μάλλον είχε αλλάξει προς το πιο δυνατό. Εάν ήξερε ο Άρης ότι ακολούθησα τη συμβουλή του, και δοκίμασα τη σπεσιαλιτέ του σεφ, μέσα στην κουζίνα του, την ημέρα των εγκαινίων του, μπορεί και να πάθαινε εγκεφαλικό! Ο Πάρης όμως δε θα είχε πρόβλημα!

..............

Ναι ημερολόγιο μου.... Η ζωή είναι απρόβλεπτη... Και για αυτό είναι ωραία...

 Η Τίνα και ο Πάρης περιμένουν δίδυμα!

Παντρεύτηκα και εγώ με το Τεκνό! Τώρα είμαστε ταξίδι του μέλιτος!

Στο Παρίσι! Στη Ντισνειλαντ! Και πιο συγκεκριμένα τώρα είμαι επάνω στη ρόδα!

Περνάω τις ωραιότερες μέρες της ζωής μου! Γιατί πάντα μετά τη βροχή έρχεται το ουράνιο τόξο. Αλλά σιγά.. Έχουμε και ομπρέλες! Όμως και αν βραχούμε λίγο τι έγινε;

Σε αφήνω τώρα, γιατί πρέπει να φάω λίγο  μαλλί της γριάς! Όχι για μένα,για το Κουκλί! Τι εννοείς ποιο Κουκλί; Αυτό που μεγαλώνει μέσα στην κοιλιά μου! Μια Μπιούτι και ένα Τεκνό τι άλλο θα έκαναν;;;

..................................

*ΤΕΛΟΣ*
Η φωτογραφία μου
you may say i'm a dreamer... but i'm not the only one... i hope some day you'll join us...